Ból w okolicy barku to dość częsty problem. U wielu Pacjentów przyczyną bolesnego barku jest ciasnota podbarkowa – zauważa Paweł Czarnocki

Zespół bolesnego barku (PHS) a zespół cieśni podbarkowej (SIS) – jaka jest relacja pomiędzy tymi dolegliwościami? 

Zespół cieśni podbarkowej (SIS) jest jednym z typów dolegliwości bólowych stawu barkowego, którego nazwa ogólna to zespól bolesnego barku (PHS).

Najczęstszą dolegliwością z grupy PHS są zmiany zwyrodnieniowe, w tym reumatyczne stawu ramiennego, zwanego potocznie barkowym lub stawu barkowo-obojczykowego.

Do przyczyn okołostawowych zespołu bolesnego barku można zaliczyć:

• zespół ciasnoty podbarkowej (SIS)
• uszkodzenie ścięgien mięśni pierścienia rotatorów (RC) – inaczej niestabilność stawu barkowego
• zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego
• następstwa urazów takich jak zwichnięcie stawu ramiennego, zwichnięcie stawu barkowo-obojczykowego, złamania, w tym zespół zamrożonego barku
• zmiany zwyrodnieniowe stawu barkowo-obojczykowego (ACJ)
• tendinopatia ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia (long head of the biceps tendon – LHBT)

CHCESZ WIEDZIEĆ więcej?

• Zespół bolesnego barku 

• Uszkodzenie stożka rotatorów, pierścienia rotatorów

Ciasnota podbarkowa – co to właściwie jest?

Zespół ciasnoty podbarkowej (ang. Subacromial Impingement Syndrome – SIS), ciasnota podbarkowa, cieśń podbarkowa, konflikt podbarkowy – pod takimi hasłami można znaleźć opis tej dolegliwości.

Cieśń podbarkowa to dysfunkcja jednego ze stawów barku, która powstaje w wyniku częstego drażnienia miękkich struktur barku pomiędzy wyrostkiem barkowym łopatki a głową kości ramiennej.

Przyczyn tej dolegliwości możemy być wiele. Najczęstsze przyczyny to:

• naderwanie bądź zerwanie ścięgien pierścienia rotatorów (tendinopatia RC), co powoduje niestabilność
• zapalenie kaletki podbarkowej oraz/lub ścięgna mięśnia dwugłowego, co skutkuje narastającym ograniczeniem zakresów ruchomości barku

Ciasnota podbarkowa – kto najczęściej choruje?

Dolegliwość często pojawia się u osób po 40. roku życia. Szczególnie podatne są niektóre grupy zawodowe, których praca związana jest z częstym przeciążaniem barku lub powtarzalnym unoszeniem rąk ponad poziom głowy, np. pracownik budowlany, pracownik magazynowy, ogrodnik. Druga grupa to osoby uprawiające pewne dyscypliny sportowe takie jak: tenis, badminton, siatkówka, sporty walki. Wynika to z mechaniki ruchu i jest związane z wielokrotnym i długotrwałym wykonywaniem powtarzalnych ruchów ręką uniesioną nad głową – zauważa Paweł Czarnocki

Pozycja z uniesioną ręką nad głową wytwarza tendencję do dociśnięcia głowy kości  barkowej do wyrostka barkowego łopatki. W  efekcie osłabiają się mięśnie centrujące staw ramienny, a skracają mięśnie odwodzące, co może spowodować zwężenie przestrzeni podbarkowej. Dochodzi do uszkodzenia pierścienia rotatorów i miejscowego stanu zapalnego (obrzęk i ból) – a to bezpośrednio powoduje zwiększenie ciasnoty podbarkowej. Ta sytuacja zdarza się właśnie podczas uprawniania pewnych dyscyplin sportowych oraz wykonywania niektórych zawodów.

Na ciasnotę podbarkową mogą chorować:

• pracownicy fizyczni np. budowlańcy, ogrodnicy oraz fryzjerzy

Choroba wynika z gwałtownie zmieniających się obciążeń stawu ramiennego

• pracownicy magazynów, pracownicy biurowi, osoby pracujące w transporcie

Choroba jest związana z częstymi, dużymi obciążeniami

• osoby starsze

Choroba jest powiązana ze zmianami zwyrodnieniowymi stawu

• sportowcy

  Dolegliwość wynika z błędów treningowych i kontuzji, które sprzyjają uszkodzeniom

Zespołowi ciasnoty podbarkowej mogą towarzyszyć

• zmiany zwyrodnieniowe
• i/lub zwapnienia w ścięgnach głowy długiej mięśnia dwugłowego oraz ścięgnach pierścienia rotatorów

Zespół cieśni podbarkowej – klasyfikacja

Choroba stawu podbarkowego/stożka rotatorów została sklasyfikowany przez dr Charlesa Neera w 1972 r.

Neer wyróżnia trzy poziomy nasilenia cieśni podbarkowej:

• Typ I – lekki stopień zespołu cieśni podbarkowej

Są to zmiany odwracalne, typu zapalenie kaletki podbarkowej, ścięgien mięśni rotatorów. Występuje obrzęk oraz umiarkowany ból ramienia w trakcie ćwiczeń i po ich zakończeniu. Stan ten można leczyć zachowawczo. Najczęściej dotyczy osób młodych, poniżej 25 roku życia

• Typ II – zaawansowany poziom cieśni podbarkowej

Dolegliwości bólowe są nasilone, długotrwałe stany zapalne powodują zwłóknianie ścięgien rotatorów i zmiany degeneracyjne kaletki, ale bez uszkodzeń. Występuje u osób dojrzałych w 25-45 roku życia

• Typ III – występują już naderwania (uszkodzenie/rozdarcie) struktur ścięgnistych pierścienia rotatorów (RC)

Typ III jest skutkiem nieleczonej cieśni podbarkowej. Pojawia się częściowa niestabilność stawu i znaczne ograniczenia ruchomości stożka rotatorów. Może wystąpić również uszkodzenie struktur stawu podbarkowego/barkowego. Typ III występuje u osób po 50 roku życia.

Na czym polega uszkodzenie stożka/pierścienia rotatorów i jaki ma to związek z ciasnotą podbarkową?

1. Osoby starsze i nieaktywne fizycznie

U osób dojrzałych i starszych uszkodzenie stożka/pierścienia rotatorów jest następstwem braku odpowiedniej aktywności aerobowej barków (obręczy barkowej). Brak systematycznych ćwiczeń obszaru obręczy barkowej powoduje:

• postęp zmian zwyrodnieniowych w stawie ramiennym – w konsekwencji może pojawić się zespół ciasnoty podbarkowej
• ograniczenie elastyczności ścięgien mięśni i podatność na uszkodzenia w wyniku urazu
• zwapnienie ścięgien – zwapniałe, sztywne ścięgno nie jest w stanie szybko się rozciągnąć w razie konieczności wykonania ruchu w większym niż zazwyczaj zakresie

Wykonując ruch w czasie np. gry w tenisa czy podniesienia przedmiotu powyżej głowy znacznie zwiększamy jego zakres, w efekcie dochodzi do istotnego zwiększenia obciążenia stawu.

W efekcie przekroczenia dotychczasowego zakresu ruchomości stawu, nieelastyczne i zwapniałe ścięgno może się naderwać. Taki uraz trudno się goi, a jego następstwem są kolejne uszkodzenia elementów stawów barku. Często konsekwencją tego urazu jest uszkodzenie stożka rotatorów prowadzące do ciasnoty podbarkowej. Tak więc cieśń podbarkowa jest wynikiem uszkodzenia pierścienia rotatorów.

2. Osoby młode i aktywne fizycznie

U osób młodych i aktywnych uszkodzenie stożka rotatorów następuje w wyniku urazu aktywnego lub błędów treningowych. Najczęściej jest możliwa pełna regeneracja i powrót do sprawności.

Tak więc ciasnota podbarkowa jest określana jako stan przeciążeniowy i zespół zmian funkcjonalnych ograniczających ruchomość stawu ramiennego w pewnych zakresach (w rotacji wewnętrznej i w odwodzeniu), ale bez nieodwracalnych uszkodzeń stawu. Gdy dochodzi do naderwania lub zerwania układu pierścienia rotatorów to jest to już pierwsza faza choroby stożka rotatorów.

CHCESZ WIEDZIEĆ więcej?

Uszkodzenie stożka rotatorów – przyczyny, objawy, leczenie

Zespół cieśni podbarkowej i inne dolegliwości z nią związane

Często ta choroba jest powiązana z dolegliwościami takimi jak:

• urazy obręczy barkowej
• zapalenia kaletki podbarkowej
• zwyrodnienia stawu barkowo–obojczykowego
• wady postawy

Ciasnota podbarkowa – objawy

Ciasnota podbarkowa często rozwija się powoli – przez wiele tygodni czy miesięcy. Jest wynikiem przeciążania stawu i zwyrodnienia, a nie urazu. Wszystko to powoduje, że Pacjent nie potrafi określić kiedy pojawiły się pierwsze objawy. Pierwsze objawy Pacjenci opisują jako sztywność w obszarze barku oraz dyskomfort. Z czasem mogą pojawić się, a następnie nasilać dolegliwości bólowe – wspomina Paweł Czarnocki 

Najczęstszym objawem ciasnoty podbarkowej jest ból w okolicy barku. Popularne objawy to:

• kłujący ból wewnątrz barku, głowy kości ramiennej
• nasilenie bólu pojawia się w czasie ruchu odwodzenia i rotacji w stawie ramiennym
• ból przedniej i bocznej części wyrostka barkowego (może promieniować do boku ramienia)
• ból blokuje wykonywanie ruchów nad głową
• ból nasila się w nocy i jest wywoływany przez ucisk łopatki i mięśni rotatorów ramienia
• pojawia się przykurcz mięśni
• osłabienie siły mięśniowej
• sztywność barku

Ruch, który najczęściej wywołuje ból to odwodzenie oraz rotacja zewnętrzna lub/i wewnętrzna.

Dolegliwość ta bywa dość uciążliwa, gdyż jest wiele czynności, które wykonujemy unosząc ręce nad głową. Ból może się również nasilić podczas prowadzenia samochodu, gotowania czy pracy przy komputerze.  

Cieśń podbarkowa to dość częsta dysfunkcja stawu ramiennego. Wraz z rozwojem choroby objawy mogą być uciążliwe. 

Zespół cieśni podbarkowej a inne choroby o podobnych objawach

Jest wiele schorzeń barku o podobnych objawach jak zespół ciasnoty podbarkowej. SIS jest często mylony z:

• innymi rodzajami zespołu bolesnego barku (PHS)
• następstwami dyskopatii szyjnej
• neuropatią nerwów splotu barkowego
• chorobą nowotworową

Podstawowym pytaniem jest czy zespół cieśni podbarkowej jest pierwotną przyczyną bolesności barku, czy też następstwem innej dolegliwości – podkreśla Paweł Czarnocki

Ciasnota podbarkowa – przyczyny

Główną przyczyną ciasnoty podbarkowej jest przewlekłe lub nawracające zapalenie struktur okołostawowych, zlokalizowanych w obszarze pod wyrostkiem barkowym (więzadła, torebka stawowa, kaletka podbarkowa, ścięgna mięśni stożka rotatorów). Przyczyną mogą być również zwyrodnienia w przestrzeni podbarkowej.

Norma przestrzeni podbarkowej pomiędzy wyrostkiem barkowym, a głową kości ramiennej wynosi około 1.0–1.5 cm. W momencie gdy ten wymiar zmniejsza się (na przykład w wyniku zwyrodnienia), to sytuacja ta wywołuje kompresję okolicznych struktur. Może dojść do ograniczenia ślizgu oraz odżywienia okolicznych tkanek.

Warto pamiętać, że przewlekłe stany zapalne tkanek przyczyniają się do szybkiego „zużycia” powierzchni chrzęstnej stawu.

Ciasnota podbarkowa – czynniki pierwotne i wtórne

1. Czynniki pierwotne ciasnoty podbarkowej

Czynniki pierwotne to wrodzone lub nabyte zmiany strukturalne, które mechanicznie zawężają przestrzeń podbarkową.

Jakie są najczęstsze przyczyny pierwotne ciasnoty podbarkowej?

• niewłaściwe ułożenie kości po złamaniu
• wady budowy anatomicznej jak haczykowaty kształt wyrostka barkowego, narośla kostne
• konflikt pomiędzy ścięgnem pierścienia rotatorów a więzadłem kruczo-barkowym
• konflikt pomiędzy stawem barkowo-obojczykowym i wyrostkiem barkowym

2. Czynniki wtórne ciasnoty podbarkowej

Czynniki wtórne wynikają ze zmian biomechanicznych. Przykładem może być niewłaściwa kinematyka obręczy barkowej będąca efektem choroby, urazu lub zmiany równowagi siły mięśni obręczy barkowej (np. uszkodzenie rotatora).

Jakie są najczęstsze przyczyny wtórne ciasnoty podbarkowej?

• nieprawidłowo prowadzona aktywność sportowa
• ciężka i długotrwała praca fizyczna
• zła dieta i w konsekwencji zwyrodnienia stawów
• przewlekłe przeciążenia kręgosłupa szyjnego i piersiowego
• infekcje i choroby układowe
• ucisk ułożeniowy kaletki podbarkowej
• zaburzenia kinematyki łopatki i stawu ramiennego

Ciasnota podbarkowa – diagnoza

Wczesne rozpoznanie ciasnoty podbarkowej, a następnie podjęcie leczenia jest dość istotne, gdyż umożliwia zatrzymanie rozwoju choroby.

Chorobę można stwierdzić na podstawie opisu dolegliwości, badania manualnego obszaru obręczy barkowej oraz odcinka szyjnego kręgosłupa, ale podstawą jest badanie obrazowe USG lub RTG.

Podczas pierwszej wizyty w gabinecie, fizjoterapeuta przeprowadza wywiad z pacjentem. Specjalista uzyskuje  informacje na temat objawów dolegliwości oraz przebytych urazów, wykonywanego zawodu czy też aktywności ruchowej. To ważny element, który pomaga ustalić przyczynę i wykluczyć inne choroby, które mają podobne objawy.

Do badań szczegółowych, określających potencjalną przyczynę stosuje się również testy i pomiary kątowe zakresów ruchomości.

Wybrane testy wykorzystywane w diagnostyce zespołu cieśni podbarkowej, które może wykonać fzjoterapeuta:

• test bolesnego łuku

Ból ujawnia się najczęściej w trakcie odwodzenia ramienia w płaszczyźnie łopatki od 60° do 120°

• test Hawkinsa

Test jest pozytywny, jeśli rotacja wewnętrzna i bierne zgięcie do przodu do 90° powoduje ból

• test Neera

Test jest pozytywny gdy bierne zgięcie do przodu >90° wywołuje ból

• test Yocum’a

Test jest dodatni, jeśli ból pojawił się podczas uniesienia łokcia, gdy dłoń po tej samej stronie opierała się o drugi bark

• test Jobe’a

Ból przy rotacji wewnętrznej z oporem i zgięciem do przodu pod kątem 90° wykazuje patologię mięśnia nadgrzebieniowego

Ciasnota podbarkowa – USG, RTG, rezonans magnetyczny

Badanie fizykalne przeprowadzone przez fizjoterapeutę czy lekarza ma bardzo wysoki poziom wiarygodności przy diagnozowaniu przyczyny oraz rodzaju zaburzenia stawu w zespole bolesnego barku. Daje również możliwość wykonania terapii. Jednakże dopiero badanie obrazowe takie jak USG, RTG czy MR pozwala uzyskać pewność co do przyczyny zaburzeń.

Badania obrazowe są bardzo pomocne w diagnostyce, a suma informacji uzyskanych z badań manualnych i obrazowych oraz wywiadu z Pacjentem daje pełną wiedzę, która umożliwi postawienie diagnozy i wdrożenie leczenia. 

1. Ultrasonografia (USG) może pokazać:

• patologię w obszarze pierścienia rotatorów, struktur ścięgnistych
• stany zapalne
• zwapnienia

2. RTG pokazuje ułożenie kości ramiennej. Oprócz ciasnoty podbarkowej może również ujawnić:

• zmiany zwyrodnieniowe
• sklerotyzację kości
• osteofity
• zwapnienie więzadła kruczo-ramiennego

3. Rezonans magnetyczny (MR) może pokazać:

• stan zapalny kaletki podbarkowej
• stopień patologii stożka rotatorów

Jednak trzeba zaznaczyć, że żadne z badań nie umożliwia wskazania jednoznacznej przyczyny dolegliwości.

Ciasnota podbarkowa – czy dolegliwość sama minie?

Ból w obrębie barku, spowodowany zespołem ciasnoty podbarkowej najczęściej nie mija samoczynnie. Jeśli przyczyna nie została usunięta, a chory kontynuuje aktywność, która powoduje dalsze uszkodzenia, to szansa na wyleczenie jest praktycznie niemożliwa.

Ciasnota podbarkowa – leczenie i fizjoterapia w Krakowie

Głównym celem leczenia jest odzyskanie sprawności oraz zmniejszanie bólu.

Preferowaną formą leczenia przeciążeń stawów są działania zachowawcze, to znaczy takie, które przywracają  prawidłową funkcję stawu za pomocą fizjoterapii (w przeciwieństwie do nieodwracalnych skutków zabiegu chirurgicznego).

Ponieważ problem wynika z asymetrycznego obciążania stawu, to istotną rolę odgrywa kinezyterapia czyli odpowiednie ćwiczenia przywracające równowagę siły mięśni i umiejętność swobodnego poruszania stawem. Formę i intensywność terapii ruchem dobiera się wedle bieżących możliwości Pacjenta.

Terapia powinna koncentrować się na:

• nauce kontroli ramienia
• wzmocnieniu słabych mięśni stożka rotatorów
• wzmocnieniu mięśni stabilizujących łopatkę

Efektem będzie właściwa praca stawu. Dopiero właściwy wzorzec pracy mięśni umożliwi dobre ułożenie barku w trakcie pracy, spowoduje zwiększenie szczeliny pod wyrostkiem barkowym łopatki.

Proces reedukacji motorycznej można wzmocnić poprzez zabiegi z zakresu fizykoterapii:

• zabiegi przeciwzapalne i relaksujące, takie jak: krioterapia, Bioptron, elektroterapia, ultradźwięki 
• zabiegi biostymulujące, takie jak: TECAR, laser, pole magnetyczne, SOLLUX 

Można zastosować też terapię manualną czynną i bierną, techniki takie jak:

• Neurac oraz SET
• Mulligan
• osteopatia 
• masaż leczniczy, sportowy, powięziowy

Aby utrwalić pozytywne efekty terapii, można wprowadzić formy stabilizacji, takie jak:

• kinesiotaping
• bandażowanie
• stabilizatory typu orteza 
  

Ciasnota podbarkowa – ćwiczenia

Ważnym elementem leczenia ciasnoty podbarkowej są ćwiczenia.

Głównym celem ćwiczeń jest:

• korekta wzorca ruchu
• poprawa czucia głębokiego
• aktywizacja i wzmocnienie mięśni stabilizatorów i mięśni ruchowych

Korekcja wzorców pracy mięśni umożliwi właściwe ułożenie barku i łopatki co zwiększy szczelinę, w której znajduje się ścięgno i kaletka. To spowoduje zmniejszenie ucisku.

Ciasnota podbarkowa a aktywność fizyczna

Ważnym elementem leczenia tej dolegliwości jest ograniczenie aktywności fizycznej, szczególnie należy unikać wykonywania ruchów nad głową. Warto podkreślić, że niewłaściwe ćwiczenia mogą powodować dalsze uszkodzenia i wyraźnie zakłócić proces leczenia.

Ciasnota podbarkowa – profilaktyka

Ważna rolę odgrywa profilaktyka. Co daje dobre efekty?

• zmiana złych nawyków
• zmiana techniki jak również intensywności aktywności sportowej
• wykonywanie w domu dedykowanych ćwiczeń, które przygotował fizjoterapeuta

Sprawdź ćwiczenia, które mogą pomóc przy bólu obręczy barkowej

• Sprawdź ćwiczenia, które mogą pomóc przy bólach pleców, ramion, karku

Zespół ciasnoty podbarkowej – rokowanie

Dolegliwość najczęściej leczona jest w formie zachowawczej – główną rolę odrywają ćwiczenia oraz terapia manualna. Przy dobrze przeprowadzonej fizjoterapii, w większości przypadków osiąga się dobre rezultaty i możliwy jest powrót do aktywności sportowej.

W sytuacji częściowego lub całkowitego zerwaniu stożka rotatorów przeprowadza się operację.

Ciasnota podbarkowa – zabieg chirurgiczny, operacja

W przypadku częściowego lub całkowitego zerwania stożka rotatorów oraz gdy leczenie zachowawcze nie daje efektów, to należy rozważyć korektę chirurgiczną. Do zabiegu kwalifikuje lekarz na podstawie badania obrazowego.

Ciasnota podbarkowa – jakie są konsekwencje braku leczenia?

Najbardziej typową cechą cieśni podbarkowej jest brak równowagi w pracy mięśni centrujących głowę kości ramiennej w panewce oraz mięśni stabilizujących obręcz barkową.

Ból i ograniczenie ruchomości stawu u osób z zespołem ciasnoty podbarkowej pojawia się jako efekt mechanicznego urazu tkanek miękkich. Uraz ten powstaje w trakcie gwałtownego ruchu lub pracy ręki pod dużym obciążeniem. Co ważne do urazu dojdzie gdy mięśnie stabilizujące staw nie działają prawidłowo (patrz I lub II typ zespołu cieśni podbarkowej). Tak więc w przypadku zastarzałych zmian jest bardzo prawdopodobne, że dojdzie do naderwania, a nawet zerwania ścięgien pierścienia rotatorów.

Ciasnota podbarkowa, która nie jest leczona i przechodzi w stan przewlekły, może spowodować trwałe i poważne uszkodzenia ścięgien mięśni, a nawet ich zerwanie. Może wywołać też uszkodzenie tkanek znajdujących się w okolicy barku – zauważa Paweł Czarnocki

Poznaj opinie naszych Pacjentów

We wrześniu 2018 r. miałam wypadek, upadlam na lewą stronę i bardzo bolała mnie ręka. Trafiłam na SOR gdzie zrobiono prześwietlenie łokcia i stwierdzono, że nie ręka jest tylko stłuczona, założono chustę i wydano skierowanie do lekarza chirurga. Po tygodniu dostałam się do chirurga w przychodni (przez ten tydzień cały czas byłam na środkach przeciwbólowych i rękom nie mogłam ruszać). Pani doktor stwierdziła że ręka jest stłuczona, na powstały krwiak kazała kupić maść w aptece. Mimo mojej uwagi, że ręką nie mogę ruszać i bardzo boli, szczególnie ramię, stwierdziła że stłuczenie długo boli i trzeba czekać. Ręka coraz bardziej bolała, środki przeciwbólowe pomagały na chwilę. Poprosiłam Pawła o pomoc. Przyszedł oglądnął rękę (czego pani doktor nie zrobiła) i stwierdził, że muszę zrobić prześwietlenie barku. Zrobiłam prześwietlenie i okazało się, że mam wypadnięty bark i złamany guzek wielki. Tym razem trafiłam do szpitala, gdzie byłam operowana.

Po operacji lekarz stwierdził, że czeka mnie długa i trudna rehabilitacja i że nie w pełni odzyskam władzę w tej ręce z uwagi, że operacja była za późno przeprowadzona. Po wyjściu ze szpitala od razu trafiłam na rehabilitację do Pawła. Po trzech miesiącach byłam w szpitalu na kontroli, gdzie lekarz który mnie operował stwierdził, że dawno już nie widział żeby ktoś robił tak szybkie postępy w rehabilitacji. Powiedział, że po takiej operacji jak moja, pacjenci po pół roku nie mają nawet 50% sprawności w ręce co ja teraz. Przez cały czas chodzę na rehabilitację do Pawła. Po roku od operacji ręka jest prawie sprawna, (co zdziwiło lekarza na ostatniej kontrolnej wizycie w szpitalu i stwierdził, że to wynik bardzo dobrze prowadzonej rehabilitacji i ćwiczeń w domu), mogę nią wszystko robić.

Szczerze polecam Pawła. To profesjonalista w każdym calu. Koncentruje się na problemie pacjenta, a swoją pracę wykonuje z zaangażowaniem. Omawia dokładnie działanie poszczególnych ćwiczeń na rozwój (wzmocnienie) poszczególnych partii mięśniowych. Dostosowuje intensywność ćwiczeń do aktualnego stanu zdrowia pacjenta. Podczas konsultacji nie używa skomplikowanej i zawiłej terminologii medycznej, tylko za pomocą przystępnego języka tłumaczy przyczynę dolegliwości. To najlepszy rehabilitant pod każdym względem, zaczynając od fachowości i ogromnej wiedzy, a kończąc na dużym poczuciu humoru i indywidualnym podejściu do każdego pacjenta. Po każdych zajęciach wychodziłam nie tylko z bardziej “rozruszaną” ręką, ale także z lepszym samopoczuciem i zestawem ćwiczeń do domu.

Rehabilitację dopasowuje do indywidualnej siły i wytrzymałości pacjenta, ale kiedy trzeba motywuje do większego wysiłku. Wie także, kiedy trzeba odpuścić i odpocząć, żeby nie przeciążyć ręki, co jest równie ważne jak sama rehabilitacja. Pełen profesjonalizm.

Kolejne wizyty przynosiły ulgę i zmniejszający się ból. Indywidualne podejście do pacjenta i zalecenia do odpowiednich ćwiczeń w domu zmobilizowały moje zaangażowanie. Z pełną odpowiedzialnością polecam wizyty u Pawła – Anna B.

Ćwiczenia bardzo mi się podobają. Jestem po urazie barku wybicie, zwichnięcie i zerwanie więzadeł krzyżowych, po nastawieniu i rehabilitacji, wykonuję te ćwiczenia z bardzo dobrym skutkiem (przyp. red. – dotyczy filmu “Obręcz barkowa – ćwiczenia”) – Elżbieta Kozłowska

Wreszcie jakieś sensowne ćwiczenia (przyp. red. – dotyczy filmu “Bóle obręczy barkowej – ćwiczenia”). Dzięki wielkie! – Elizabeth Harbinson

Ciekawe ćwiczenia, polecam (przyp. red. – dotyczy filmu “Bóle obręczy barkowej – ćwiczenia”) – John McLane

Najbardziej sensowne ćwiczenia. Dziękuję (przyp. red. – dotyczy filmu „Obręcz barkowa – ćwiczenia”) – Karolina Szałata

Ćwiczenia bardzo mi się podobają. Jestem po urazie barku wybicie, zwichnięcie i zerwanie więzadeł krzyżowych, po nastawieniu i rehabilitacji, wykonuję te ćwiczenia z bardzo dobrym skutkiem (przyp. red. – dotyczy filmu “Obręcz barkowa – ćwiczenia”) – Elżbieta Kozłowska

Jestem m-c po zabiegu artroskopii barku. Ćwiczę powoli, w swoim tempie, nic na siłę (przyp. red. – dotyczy filmu “Obręcz barkowa – ćwiczenia”). Boli. Te proste ćwiczenia są sterem do sprawności mojej prawej ręki. Dziękuję – Wanda Nieduziak

Bardzo dobre i pomocne ćwiczenia. Dziękuję (przyp. red. – dotyczy filmu “Ból obręczy barkowej, pleców, karku”) – Barbara Bochenek

Świetne normalne ćwiczenia bez ceregieli (przyp. red. – dotyczy filmu “Ból obręczy barkowej, pleców, karku”) – komentarz na kanale YouTube

Ciasnota podbarkowa – gdzie leczyć w Krakowie?

Masz problem z barkiem? Sprawdź nasze terapie i umów się na KONSULTACJĘ Z FIZJOTERAPEUTĄ. 

MAMY DOŚWIADCZENIE w leczeniu dolegliwości związanych z barkiem. Lata praktyki pozwoliły nam opracować terapie, które pomagają znaleźć i wyeliminować przyczynę dolegliwości, dzięki temu skutecznieleczymy nawet przewlekłe stany pourazowe.